Ρωσικά/Αλφάβητο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

#* Το γράμμα "&#1075;" ανάμεσα από τα γράμματα "e" και "o" και ανάμεσα από δύο 'o''s προφέρεται ως /v/, e.g. "&#1077;&#1075;&#1086;" (δικό του) προφέρεται /jevo/. Ο κανόνας αυτός έχει εφαρμογή όταν το "&#1077;&#1075;&#1086;" είναι στο τέλος της λέξης. Να θυμάστε επίσης ότι εφαρμόζεται μόνο στις καταλήξεις των κλήσεωνπτώσεων (γενική και αιτιατική), υπάρχουν λέξεις που ταιριάζουν με αυτήν την περιγραφή αλλά προφέρονται κανονικά, π.χ. "много" /mnogo/ - πολύ, πολλά <br>

#* ΙσχυράΗχηρά σύμφωνα με άφωναάηχα ζευγάρια (το αντίστοιχο του в είναι το ф) όταν δεν τονίζονται χάνουν την ηχηρότητά τους στο τέλος της λέξης, e.g. "&#1089;&#1090;&#1088;&#1086;&#1075;&#1072;&#1085;&#1086;&#1074;" (stroganoff) προφέρεται ως /stroganof/.<br>

#* Ηχηρά σύμφωνα μετατρέπονται στα άηχα αντίστοιχά τους πριν από τα άηχα σύμφωνα, e.g. "&#1074;&#1086;&#1076;&#1082;&#1072;" (vodka) προφέρεται ως /votka/.

#*Το φωνήεν προφέρεται πλήρως μόνο όταν τονίζεται. Όταν βρίσκεται σε μη τονιζόμενη θέση (αδύνατη θέση), το φωνήεν "υποβιβάζεται" σε έναν ουδέτερο ήχοφθόγγο. Η προφορά, από την άλλη, δεν εξαρτάται από το εάν η θέση τονίζεται ή όχι. Αυτό ειδικά εφαρμόζεται στο 'o'.

# Το σκληρό σημείο (&#1066;/&#1098;) υποδηλώνει ότι το σύμφωνο που προηγείται δεν είναι ουρανικό. Εντούτοις, έχει χρησιμοποιηθεί πολύ σπάνια μετά την μεταρρύθμιση της προφοράςορθογραφίας το 1918.<br>