Ρωσικά/Αλφάβητο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Βασικοί κανόνες προφοράς: συν |
μ →Βασικοί κανόνες προφοράς: συν |
||
Γραμμή 117:
# Αν και η Ρωσική γλώσσα Russian has a mostly [[w:en:phonetic|φωνητική]] [[w:el:ορθογραφία|ορθογραφία]], υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις:
#* Το γράμμα "г" ανάμεσα από τα γράμματα "e" και "o" και ανάμεσα από δύο 'o''s προφέρεται ως /v/, e.g. "его" (δικό του) προφέρεται /jevo/. Ο κανόνας αυτός έχει εφαρμογή όταν το "его" είναι στο τέλος της λέξης. Να θυμάστε επίσης ότι εφαρμόζεται μόνο στις καταλήξεις των κλήσεων (γενική και αιτιατική), υπάρχουν λέξεις που ταιριάζουν με αυτήν την περιγραφή αλλά προφέρονται κανονικά, π.χ. "много" /mnogo/ - πολύ, πολλά <br>
#*
#*
#*
#*Το φωνήεν προφέρεται πλήρως μόνο όταν τονίζεται. Όταν βρίσκεται σε μη τονιζόμενη θέση (αδύνατη θέση), το φωνήεν "υποβιβάζεται" σε έναν ουδέτερο ήχο. Η προφορά, από την άλλη, δεν εξαρτάται από το εάν η θέση τονίζεται ή όχι. Αυτό ειδικά εφαρμόζεται στο 'o'.
# Το σκληρό σημείο (Ъ/ъ) υποδηλώνει ότι το σύμφωνο που προηγείται είναι ένρινο. Εντούτοις, έχει χρησιμοποιηθεί πολύ σπάνια μετά την μεταρρύθμιση της προφοράς το 1918.<br>
# Το μαλακό σημείο (Ь/ь) υποδηλώνει ότι το
# Τα φωνήεντα Е/е, Ё/ё, И/и, Ю/ю, Я/я κάνουν τα σύμφωνα που προηγούνται αυτών [[w:en:palatal consonant|ένρινα σύμφωνα]]. Αυτό σημαίνει ότι τα σύμφωνα αυτά προφέρονται με την γλώσσα ανασηκωμένη να πιέζει προς τον ουρανίσκο.<br>
|