Βικιβιβλία:Επιμέλεια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 56:
*Να εισάγετε τους '''διαγλωσσικούς συνδέσμους''' ''(ιντερβίκι - interwiki)'' για σύνδεση με το αντίστοιχο άρθρο σε άλλες γλώσσες.
Αιτία Σύγκρουσης
Είναι γεγονός ότι η Γιουγκοσλαβία ουδέποτε κατόρθωσε να αποκτήσει συνοχή ως κράτος. Ο βορράς παρέμεινε ο καλύτερα πολιτικο-οικονομικά οργανωμένος χώρος. Αντίθετα ο νότος παρέμενε οικονομικά μειονεκτική περιοχή.
ΤΟ ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ και η ασφυκτική κομουνιστική ιδεολογία που διατήρησε ενωμένη την ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ άρχισε να καταρρέει στης αρχές του 1990 ως φυσική εξέλιξη αντίστοιχων γεγονότων στην Σοβιετική ένωση και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την χαλάρωση των δεσμών συνοχής στην Γιουγκοσλαβία . Το κενό ήρθε να το συμπλήρωση δυστυχώς η σερβική επεκτατική πολιτική .
Οι πολλές μεγάλες εθνότητες, δηλαδή Σέρβοι, Κροάτες, Σλοβένοι, Μουσουλμάνοι, Σκοπιανοί, Αλβανοί, οι πολλές μειονότητες, οι διαφορετικές θρησκείες και το μίσος μεταξύ Σέρβων και Κροατών συνέθεταν ένα μωσαϊκό με μικρές δυνάμεις συνοχής. Όλα τα Παραπάνω είχαν σαν συνέπεια την αύξηση της βούλησης κάθε εθνότητας για αυτοδιάθεση.
Ταυτόχρονα η συγκυρία της διάλυσης του Ανατολικού συνασπισμού άφησε το έδαφος ελεύθερο τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στους κύριους εταίρους της ΕΟΚ, Γερμανία και Ιταλία, που έβλεπαν ευχάριστα οτιδήποτε θα μείωνε την εθνική κυριαρχία των Σέρβων.
Η ακυβερνησία και οι τάσεις αυτονόμησης διογκώθηκαν μετά το Μάιο του 1990 λόγω της αποτυχίας εκλογής ομοσπονδιακού Προέδρου.
Οι βασικές διαστάσεις της γιουγκοσλαβικής κρίσης είναι οι εξής:
α. Η σερβική επεκτατική επιθετική
β. Η εθνική πόλωση σε συνδυασμό με την έλλειψη δημοκρατίας
γ. Η Κατάρρευση της κουμμουνιστικής ιδεολογίας
Στο αυτό το περιβάλλον και όσον αφορά το ΚΟΣΣΟΒΟ
Μια θεωρία αποδεκτή από πολλούς Ευρωπαίους και Αμερικανούς θεωρεί ως τη μοναδική αιτία της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας το Σερβικό επεκτατισμό. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, χωρίς την επιρροή της ενότητας που ασκούσε ο Τίτο, τo ανομοιογενές πάζλ της Γιουγκοσλαβίας καταποντίσθηκε. Μια άλλη θεωρία παρουσιάζει τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας να προέρχεται από την κακή εκτίμηση και τις ενέργειες της διεθνούς κοινότητας. Ωστόσο η κρίση κατέστη αναπόφευκτη από τη στιγμή που η εκρηκτική κατάσταση που δημιούργησε η αλληλεπίδραση όλων των εσωτερικων παραγόντων οξύνθηκε ακόμη περισσότερο από τα στρατηγικά παίγνια και τη στάση των διεθνών, περιφερειακών και τοπικών δρώντων.
Ζητήματα Διαφοράς
ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΟ
Το Κοσσυφοπέδιο θεωρείται από τους Σέρβους και τους Αλβανόφωνους Κοσοβάρους ως το λίκνο της ιστορικής τους κληρονομιάς. Για μεν τους Σέρβους, είναι γεμάτο από σερβικά μνημεία και τόπους θρησκείας. Επίσης, Το Κοσσυφοπέδιο είναι για τους Σέρβους το επίκεντρο του πολιτισμού τους, της πίστης τους και της εθνικής τους μνήμης. Για δε τους Αλβανούς, διεκδικούν στην απώτερη αρχαιότητα κάποιον ιλλυρικό δεσμό με την “Kosova” τους, η οποία κατέχει θέση κοιτίδας των Αλβανών “από τότε που υπάρχουν ως λαός”. Επίσης, η Αλβανική Εθνική αναγέννηση συνδέεται γενικά με την σύσταση του “Αλβανικού Συνδέσμου” το 1878 (είχε έδρα την Πρισρένη).
Επίσης, για τους Σέρβους το Κοσσυφοπέδιο θεωρείται το λίκνο της Σερβικής Ορθοδοξίας. Το σερβικό Πατριαρχείο είχε την έδρα του στο Πετς, ενώ η περιοχή είναι κατάσπαρτη από πλήθος σερβικών θρησκευτικών - πολιτισμικών μνημείων. Ενώ οι Αλβανοί Κοσοβάροι είναι στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι και η αντιπαράθεση με τους Σέρβους είναι ευνόητη
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ
Το Κοσσυφοπέδιο είναι από τις πιο φτωχές επαρχίες της Γιουγκοσλαβίας, ανέκαθεν όμως έπαιξε ζωτικό ρόλο στην οικονομία της και επιβίωσε χάρη στον ορυκτό πλούτο του, ιδιαίτερα μόλυβδο, ψευδάργυρο (το 50% της παραγωγής της Γιουγκοσλαβίας), λιγνίτη, άργυρο και χρυσό.
ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟ
Οι Η.Π.Α. στόχευαν στην εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος στρατηγικού ελέγχου επί των βαλκανικών χωρών,ενώ η Ε.Ε. θα έχει τον πρώτο ρόλο στο οικονομικό πεδίο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση για πολλούς πρόωρα θα αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Κροατίας και Σλοβενίας τον Ιανουάριο του 1992 και της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης τέσσερις μήνες αργότερα τον Απρίλιο του 1992.�Για την αναγνώριση της Κροατίας είχε ασκήσει πίεση η Γερμανία αδιαφορώντας για το γεγονός ότι στις κροατικές περιοχές ζούσαν 600.000 Σέρβοι. Επίσης, οι Σέρβοι της Βοσνίας δεν ήταν λιγότεροι από τους Μουσουλμάνους της.
| |||