Η αγάπη στην Αρχαία Ελληνική Θρησκεία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 120:
{{Απόφθεγμα|Εγώ γάρ δη οίμαι και εμέ και σε και τους άλλους ανθρώπους το αδικείν του αδικείσθαι κάκιον ηγείσθαι.|Σωκράτης|Πλάτων, Γοργίας 474ε|Διότι εγώ πράγματι πιστεύω, καθώς και συ και οι άλλοι άνθρωποι, ότι το να αδικείς είναι χειρότερο του να αδικείσαι.|}}
{{Απόφθεγμα|Αλλ ημίν τοις ημέρως και φιλανθρώπως ζην δοκούσι ποίον έργον απολείπεται γης, ποίον εν θαλάττη, τις εν όρεσι τέχνη, τις κόσμος διαίτης|Πλούταρχος|Ηθικά|Αλλά σε μας που ζούμε μια ζωή εξημερωμένη και φιλάνθρωπη, ποιο έργο μας έχει ξεφύγει είτε της στεριάς είτε της θάλασσας, είτε τέχνη του βουνού, και ευχάριστος τρόπος ζωής.|}}
{{Απόφθεγμα|Φασίν δε και το αγαπάν και το ασπάζεσθαι και το φιλείν μόνων είναι σπουδαίων» « Αρέσκει γαρ του τε Ζήνωνι και τοις απ αυτού Στωικοίς φιλοσόφοις δύο γένη ανθρώπων είναι, το μεν των σπουδαίων, το δε των φαύλων» Στοβαίος (Ανθολόγιο).
{{Απόφθεγμα|..εάν εύρωμεν οίόν εστι δικαιοσύνη, άρα και άνδρα τον δίκαιον αξιώσομεν μηδέν δείν αυτής εκείνης διαφέρειν, αλλά πανταχή τοιούτον είναι οίον δικαιοσύνη εστίν; Ή αγαπήσομεν εάν ότι εγγύτατα αυτής ή και πλείστα των άλλων εκείνης μετέχη;|Πλάτων|Πολιτεία,472b,7-c,2| Αν θα βρούμε τι είναι η δικαιοσύνη και άρα βρούμε ποιος άντρας είναι δίκαιος τότε θα αξιώσουμε ότι δεν πρέπει αυτός σε τίποτα να μην διαφέρει από την δικαιοσύνη, αλλά παντού να ταυτίζεται με αυτήν. Και θα αγαπήσουμε αυτόν τον άντρα εάν βρίσκεται τόσο πολύ κοντά στην δικαιοσύνη και μετέχει σ’ αυτήν περισσότερο από τους υπόλοιπους ανθρώπους.|}}
{{Απόφθεγμα|Ευνοητικώς μέντοι γε προς αλλήλους διακείσθαι και φιλικώς και δοκιμαστικώς και αποδεκτικώς|Ζήνων|Στοβ. Ανθ.|Λοιπόν, να διάκεισθε με εύνοια και με Αγάπη προς αλλήλους, και με επιδοκιμασίες και με αποδοχή.|}}
{{Απόφθεγμα|..αλλ αγαπάν σοι προσήκον.|Αριστείδης|Περί του παραφθέγματος,388,6|..αλλά σου ταιριάζει να αγαπάς.|}}
{{Απόφθεγμα|Φιλοφροσύνη αμείνων.|Όμηρος||Η Αγάπη είναι το καλύτερο (από όσα υπάρχουν).|}}
{{Απόφθεγμα|Του παντός αιώνος επιδραττόμενον το φιλότιμον και φιλάνθρωπον, εξαμιλλάται ταις πράξεσιν και ταις χάρισιν.|Πλούταρχος|Περι Κοιν. Ενν.|Στο μάκρος όλης της ζωής η φιλοτιμία και η Αγάπη προς το συνάνθρωπο σαν συμμετέχουν κάνουν σαν σε άμιλλα πράξεις ωραίες και ηθικά ευγενείς.|}}
{{Απόφθεγμα|..Ζευ…συ και τα περισσά επίστασαι άρτια θείναι και κοσμείν τα άκοσμα, και ου φίλα σοι φίλα εστιν…|Κλεάνθης|Ύμνος εις Δία|Δία…εσύ γνωρίζεις πώς να ανάγεις στο μέτρο κάθε υπερβολή, να επιβάλλεις τάξη σε κάθε τι το άτακτο, και να εγκαθιδρύεις την Αγάπη ανάμεσα σε όσα δεν έχουν αγάπη μεταξύ τους (προς άλληλα).|Ο Κλεάνθης είναι στωικός.}}
{{Απόφθεγμα|Της δ αυ περί τους θεούς ευσεβείας το μεν εστι θεοφιλότης, το δε φιλοθεότης. Θεοφιλότης μεν το υπό των θεών φιλείσθαι και παρά των θεών πολλών τυγχάνειν, Φιλοθεότης δε το φιλείν τους θεούς και φιλίαν έχειν περί αυτούς|Μένανδρος|Διαίρεσις των επιδεικτικών 361,21|.. Θεοφιλότης είναι το να σε αγαπούν οι Θεοί.|}}
{{Απόφθεγμα|Πόθεν ουν ταύτα παραγίγνεται ταις ψυχές, φιλία και ένωσις; Από των Θεών.|Πρόκλος|Στον Αλ. Του Πλ.|Πως λοιπόν δημιουργείται στις ψυχές η Αγάπη και η ένωση; Από τους θεούς.|}}
{{Απόφθεγμα|(Ο Δίας)..Φίλιος δε και Εταιρείος (ονομάζεται) ότι πάντας ανθρώπους συνάγει και βούλεται φίλους είναι αλλήλοις.|Δίων Χρυσόστομος|Or.12|Ο Δίας Φίλιος και Εταιρείος ονομάζεται γιατί όλους τους ανθρώπους ενώνει και επιθυμεί να είναι αγαπημένοι μεταξύ τους.|}}
{{Απόφθεγμα|Δικαιόσυνος Ζεύς: ο επί τοίς δίκαιά τε και άδικα δρώσι τεταγμένος. Ώσπερ και <ο> επί τοίς μείλιχα Μειλίχιος και ο επί τοίς φίλα Φίλιος.|Φρύνιχος|Praeparatio sophistica (epitome) 61,5-7|…Ο Ζευς…ο ταγμένος σε όσα σχετίζονται με την Αγάπη λέγεται Φίλιος.|}}
{{Απόφθεγμα|Φίλιος: ο <της> φιλίας έφορος θεός.|Φρύνιχος|Praeparatio sophistica (epitome) 123, 11-12).|Φίλιος: Ο έφορος θεός της Αγάπης.|}}
{{Απόφθεγμα|Η αληθινή φιλία και των θεών εστίν αυτών και των κρειτόνων ημών γενών, ήκει δε και εις ψυχάς τας αγαθάς.|Πρόκλος|Στ. Αλ. Του Πλ. 113,13-15|Η αληθινή Αγάπη / φιλία είναι χαρακτηριστικό των ίδιων των θεών και των καλύτερων από τα ανθρώπινα γένη, ταιριάζει δε και στις αγαθές ψυχές.|}}
{{Απόφθεγμα|εκεί δε η φιλία και η ένωσις και η ενοποιός των όλων θεός.|Πρόκλος|Στον Παρ. του Πλ. 849,14-15||}}
{{Απόφθεγμα|Τον κόσμο και τα όντα έπλασε ο Θεός, ο οποίος είναι αγαθώτατος, φιλανθρωπότατος και τελειότατος καθόσον ο ίδιος κατεσκευάσθη από τελειοτάτην ύλην|Χρύσιππος|||}}
{{Απόφθεγμα|Οι άνθρωποι, ορθά, λόγω της αγαθοεργίας και της συγγένειάς τους, στην αγάπη τους για τους θεούς, προσπαθούν με κάθε τρόπο να είναι μαζί τους και στη συντροφιά τους.|Δίων Χρυσόστομος|||}}
{{Απόφθεγμα|Τεκόντι δε αρετήν αληθή και θρεψαμένω υπάρχει θεοφιλή γενέσθαι, και είπερ τω άλλω ανθρώπων αθανάτω και εκείνω.|Διοτίμα η Μαντινεία||Όποιος γεννήσει και αναθρέψει αληθινή αρετή, αυτός έχει τη δυνατότητα να γίνει αγαπημένος στους θεούς και να γίνει αθάνατος περεισσότερο από κάθε άλλο άνθρωπο.|}}
{{Απόφθεγμα|Όστις δε τους τεκόντας εν βίω σέβει όδ εστί και ζων και θανών θεοίς φίλος.|Ευρυπίδης|Ωρίων, Ανθολόγιο|Όποιος στη ζωή του σέβεται τους γονείς του, και εν ζωή, και αφού πεθάνει είναι αγαπητός στους θεούς.|}}
{{Απόφθεγμα|Οι θεοί αγαπούν τους δίκαιους.|Σοφοκλής|||}}
{{Απόφθεγμα|Φεύ μήποτ είην άλλο πλήν θεοίς φίλος.|Ευριπίδης|Ωρίων, Ανθολόγιο|Αλοίμονο αν είσαι οτιδήποτε άλλο παρά αγαπητός στους θεούς.||}}
{{Απόφθεγμα|Μούνοι θεοφιλέες, όσοις εχθρόν το αδικέειν.|Δημόκριτος||Αγαπιούνται από τους θεούς μόνο όσοι εχθρεύονται την αδικία.|}}
{{Απόφθεγμα|Θεοίς αρέσκου. Παν γαρ εκ θεών τέλος.|Ευριπίδης|Ωρίων, Ανθολόγιο|||}}
{{Απόφθεγμα|Υπό των Θεών ηγαπήσθαι». Δημοσθένης. Έχετε αγαπηθεί από τους Θεούς.
{{Απόφθεγμα|..διό και λέγεται ορθώς, ότι ουδείς εχθρός τω σπουδαίω και μόνος ο αγαθός αυτώ φίλος. Ει μεν γαρ τον άνθρωπον φιλεί, ουδέ τον κακόν εχθρόν τίθεται, ει δε αρετή κεκοσμημένον ζητεί προς κοινωνία, τον αγαθόν εκ πάντων εκλέγεται μιμούμενος και εν τοις της φιλίας μέτροις τον θεόν, ος μισεί μεν ουδένα ανθρώπων, τον δε αγαθόν διαφερόντως ασπάζεται.|Ιεροκλής|In Au. Ca. 7,11,7 κ.εξ.|…Για αυτό και λέγεται ορθώς ότι ουδείς είναι εχθρός για τον ενάρετο άνθρωπο, και ότι μόνος ο αγαθός είναι φίλος του. Διότι αν αγαπάει τους ανθρώπους, δεν αντιμετωπίζει ως εχθρό τον κακό. Εάν δε αναζητάει για συναναστροφή τον ενάρετο και απ όλους επιλέγει τον αγαθό, είναι σαφές ότι το πράττει τούτο μιμούμενος και στο μέτρο της Αγάπης τον Θεό, ο οποίος δεν μισεί κανένα άνθρωπο, όμως τον αγαθό τον ασπάζεται (τον αγαπάει) με ξεχωριστό τρόπο (με έντονο τρόπο).|}}
{{Απόφθεγμα|..ού γαρ αν τις θεοφιλής ών μισείοιτο υπ ανθρώπων, επεί ουδέ τα άστρα ουδ ο σύμπας κόσμος εχθαίρει τον θεόν.|Έκφαντος|Περί. βασ.|Δεν θα μπορούσε κανείς ενώ αγαπιέται από τους θεούς να μισείται από τους ανθρώπους, γιατί ούτε τα άστρα, ούτε ο κόσμος όλος εχθρεύεται τον Θεό.|}}
{{Απόφθεγμα|Ο Ζεύς όσων ηγάπησε την ψυχήν, τους μετέβαλε εις αθανάτους θεούς, ως ο Ηρακλής και οι Διόσκουροι και άλλοι.|Ξενοφών|Συμπόσιον, 8,30||}}
{{Απόφθεγμα|..θεούς τε θεραπεύειν ξυν ορθώ λόγω βαδίσαντι ες ήθη ανθρώπων θεοφιλεστέρων...|Φιλόστρατος|Τα ες τον Τυανέα Απολλώνιον, 7,19,10|..ήθη ανθρώπων πιο αγαπητών στους θεούς...|}}
{{Απόφθεγμα|..και ταύτα υπέρ των λεγομένων και ότι γε φίλος θεός και φίλη αλήθεια.|Ευνάπιος|Ιστ. Απ.1,259,30-31||}}
{{Απόφθεγμα|..Σωκράτης…ως μεμνημένος ότι πρώτον δει θεοίς είναι φίλον.|Επίκτητος|D.a.A.d. 3,24,60,2-4|…πρώτα (πάνω από όλα) πρέπει να είναι αγαπητός στους θεούς.|}}
{{Απόφθεγμα|Αν υποθέσουμε ότι αυτό είναι δυνατό, (να μεταδώσουμε τη σοφία παντού) τότε ειλικρινά ο τρόπος ζωής των θεών θα περάσει στους ανθρώπους. Τα πάντα θα είναι γεμάτα δικαιοσύνη και φιλαλληλία και δεν θα έχουμε ανάγκη από τείχη η νόμους.|Διογένης ο Οινοανδέας|||Επικούρειος φιλόσοφος. Το κείμενο αυτό είναι από την σωζόμενη εγχάρακτη επιγραφή σε δημόσιο πέτρινο τοίχο στα Οινόανδα της Μικράς Ασίας συνολικής επιφάνειας 100τ.μ. Πρόκειται για την μεγαλύτερη επιγραφή στον κόσμο.}}
{{Απόφθεγμα|..γιατί και αυτοί δικοί μου άνθρωποι είναι και ας μη γεννήθηκαν ακόμα. Αλλά και τους ξένους που έρχονται στα μέρη μας είναι πράξη Αγάπης το να τους βοηθάς.|Διογένης ο Οινοανδέας|από σωζόμενηεπιγραφή στα Οινόανδα||Σημείωση: Σε αυτό το κείμενο υπάρχει αναφορά και για την Αγάπη για τους ανθρώπους που δεν έχουν ακόμα γεννηθεί.}}
{{Απόφθεγμα|Η φιλία περιχορεύει την οικουμένην κηρύττουσα δη πάσιν ημίν εγείρεσθαι επι τον μακαρισμόν.|Επίκουρος|Επικ. Προσφ. 52|Η Αγάπη διατρέχει την οικουμένη διακηρύττοντας σε όλους εμας να καλοτυχίζουμε ο ένας τον άλλον.|}}
{{Απόφθεγμα|…αλλά προς Διός Φιλίου τε και Εταιρείου, ω Πλάτων…|Πλάτων|Φαίδρος|||}}
{{Απόφθεγμα|..ούτως η πόλις ημών ου μόνον θεοφιλώς αλλά και φιλανθρώπως έσχεν...|Ισοκράτης|Πανηγυρικός (orat.4) 29,1-8|Έτσι η πόλη μας ήταν όχι μόνο αγαπητή στους θεούς αλλά επίσης είχε αγάπη προς τους ανθρώπους…|}}
{{Απόφθεγμα|Συν θεοίς ουδέν απορήσωμεν.|Ξενοφών||Τίποτα δεν θα έχουμε ανάγκη ,αν οι θεοί είναι μαζί μας.|}}
{{Απόφθεγμα|..Τι ούν αν τις πράττων χαρίζοιτο αυτοίς; Φρόνησιν, ως εμοί δοκεί, κτώμενος ανθρώπων τε τους αξίους εις δύναμιν ευ ποιών. Ταύτα φίλα θεοίς...|Απολλώνιος Τυανεύς|Απολλώνιος, Επιστ.26, Τοις εν Ολυμπία Θεηκόροις, 392, Penella|Tί θα μπορούσε λοιπόν να κάνει κάποιος για να κερδίσει την εύνοιά τους; (των θεών) Πρώτα από όλα νομίζω, να αποκτήσει φρόνηση και, ανάλογα με τις δυνατότητές του, να κάνει καλό σε όσους ανθρώπους το αξίζουν. Αυτά είναι αγαπητά στους θεούς.|}}
{{Απόφθεγμα|Και γάρ επιμελείσθαι θεούς ενόμιζεν ανθρώπων.|(Ο Σωκράτης) Ξενοφών|Απομνημονεύματα|Διότι πίστευε ότι οι θεοί φροντίζουν, επιμελούνται τους ανθρώπους.|}}
{{Απόφθεγμα|έτι δε η φιλία των αγαθών εστίν ανθρώπων και σπουδαίων.|Πρόκλος|Στ. Αλ. Του. Πλ. 109,4-5|Επίσης, η Αγάπη/φιλία είναι γνώρισμα των αγαθών ανθρώπων και των σπουδαίων.|}}
{{Απόφθεγμα|(η φιλανθρωπία εστί)..ηδίστη και καλλίστη και προσφιλεστάτη θεοίς τε και ανθρώποις.|Ξενοφών|Οικονομικός,15.4||}}
{{Απόφθεγμα|έτι δε και τούτων επέκεινα των ενώσεων η θεία φιλία και η του αγαθού χορηγία συνέχει τον όλον κόσμον.|Πρόκλος|Σχόλια στον Τιμ. Του Πλ. 2,112,3-4||}}
{{Απόφθεγμα|..λέγων δη της φιλανθρωπίας. Μόριον δε της φιλανθρωπίας η δικαιοσύνη.|Μένανδρος|Περι επιδεικτικών, 374, 28||}}
{{Απόφθεγμα|ψυχή μία ήστην: επί των σφόδρα στεργόντων αλλήλους και οίον συμπεφυκότων εν φιλία»Φρύνιχος.||Prep.soph(ep.)128,1-2|Ψυχη μία είναι όσοι… αγαπάνε αλλήλους.|}}
{{Απόφθεγμα| στέργετε τώς φιλέοντας ιν ήν φιλέητε φιλήσθε.|Μόσχος|Αποσπάσματα,2,8|Να αγαπάτε αυτούς που σας αγαπούν, ώστε όταν εσείς αγαπάτε να σας αγαπούν.|}}
{{Απόφθεγμα|..η φιλία καθ αυτήν αιρετή είναι. Δοκεί δ εν τω φιλείν μάλλον η εν τω φιλείσθαι είναι. Σημείον δ αι μητέρες τω φιλείν χαίρουσαι…αντιφιλείσθαι δ ου ζητούσιν.|Αριστοτέλης|Ηθικά Νικομάχεια,1159α,26-30|Η Αγάπη…έγκειται περισσότερο στο να αγαπούμε παρά στο να μας αγαπούν. Απόδειξη, το γεγονός ότι οι μητέρες ευχαριστώνται να αγαπούν (τα παιδιά τους)…και δεν ζητούν ανταπόδοση της αγάπης (από τα παιδιά τους).|}}
{{Απόφθεγμα| Ω θεοί. Θεός γάρ καί το γιγνώσκειν φίλους.|Ευριπίδης|Ελένη,560|Ω θεοί, η αναγνώριση των αγαπημένων είναι θεός.|}}
{{Απόφθεγμα|Από όλο το βάρος και τον πόνο της ζωής, μια λέξη μας ελευθερώνει: Αγάπη.|Σοφοκλής|||}}
{{Απόφθεγμα|Τας πόλεις συνέχειν η φιλία» Αριστοτέλης|Ηθ. Νικ. 1155 Α|Τις πόλεις συνέχει η Αγάπη/φιλία.|}}
{{Απόφθεγμα|..η ομόνοια φιλία εστί…η ομόνοια άρα φιλία. Και δια τούτο ου μόνον η στοργή φιλία εστίν, αλλά και η ομόνοια.|Ολυμπιόδωρος|In Pl. Alc. Com.|||}}
{{Απόφθεγμα|Στέργειν, ενί γράμματι του στέγειν παραλλάττον.|Πλούταρχος|Ηθικά,767D||Σημείωση:(στοργή:τρυφερό, προστατευτικό συναίσθημα αγάπης. Εκ του: στώ, στέγω = καλύπτω δια στέγης).}}
{{Απόφθεγμα|Ούτε εξ ιερού βωμόν ούτε εκ της ανθρωπίνης φύσεως αφαιρετέο τον έλεον.|Φωκίων||Δεν πρέπει κανείς ούτε από χώρο ιερό να αφαιρεί τον βωμό, ούτε από την ανθρώπινη ψυχή την ευσπλαχνία.|Παρόμοια φράση έχει πει και ο Πυθαγόρας.}}
{{Απόφθεγμα|..τους αγαθούς άνδρας ασπάζεσθε και φιλείν..|Ιεροκλής|In Au. Ca. 19,3,4-5|||}}
{{Απόφθεγμα|Τον φίλο πρέπει να τον ευεργετείς, για να γίνει περισσότερο φίλος, και τον εχθρό να τον ευεργετείς, για να τον κάνεις φίλο.|Κλεόβουλος|||}}
{{Απόφθεγμα|Συμπονείν τοις κακοπαθούσι.|Πλούταρχος|Αντ.43||}}
{{Απόφθεγμα|Τυφλούται περί το φιλούμενον ο φιλών.|Πλάτων|Νόμοι,731Ε|Τυφλώνεται μ’ ότι αγαπά, όποιος αγαπά αληθινά.|}}
{{Απόφθεγμα|Όποιος συνήθισε ν’αντιμετωπίζει ήρεμα ,με καλωσύνη και ευγένεια τα πράγματα της ζωής ,αυτός εύκολα μπορεί εύκολα να συναναστρέφεται τους ανθρώπους με ευγένεια και πραότητα.|Πλούταρχος|||}}
| |||