Η αγάπη στην Αρχαία Ελληνική Θρησκεία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

▲- «Όλους αγάπα» Φωκυλίδης.

▲-«Ο ανώτερος άνθρωπος, περισσότερο από κάθε τι, αφιερώνεται στη Σοφία και την Αγάπη. Το πρώτο είναι θνητό αγαθό ενώ το δεύτερο είναι αθάνατο» Επίκουρος (Επικ. Προσφ. 78).

▲-«Φιλοφρόνει πάσιν». Δελφικό Παράγγελμα. Να αγαπάς τους πάντες (όλους τους ανθρώπους) και τα πάντα.(φιλοφρονώ = φρονώ φίλα = σκέφτομαι με Αγάπη για κάποιον/κάτι. Το: πάσιν, είναι δοτική πληθυντικού των: οι πάντες, τα πάντα. Περιέχει και τις δύο λέξεις, έννοιες).

▲-«Αφετηρία των αρετών είναι η ευσέβεια, και κορυφαίο όριό τους η Αγάπη.» Πυθαγόρας ο Σάμιος.

▲-«Η Αγάπη προς τους ανθρώπους είναι καθήκον, αφού είμαστε όλοι παιδιά του ίδιου θεού». Επίκτητος.

▲-«Φιλότητα αντί διαφοράς εθέλειν». Να θέλετε Αγάπη αντί της έχθρας. Ανδοκίδης.

▲-«Αγαπάσθαι και οικείν ευδαιμόνως». Να αγαπιέσθε και να κατοικείτε με ευδαιμονία (μεταξύ σας). Πλάτων. (Πολιτεία).

▲-«Ν ανταποδίδης την Αγάπη με Αγάπη».Ησίοδος.(Έργ. Και.Ημ.).

▲-«Φιλία Αγάπα». Να αγαπάς.(Τους ανθρώπους, τους θεούς, κλπ). Δελφικό Παράγγελμα.

▲-«Χρω φιλανθρώπως και δικαίως τοις εντυγχάνουσι» Πλούταρχος (Ηθ, 88c). Να αγαπάς τους ανθρώπους και να τους συμπεριφέρεσαι με δικαιοσύνη, όσους τυχαίνει να έχεις σχέσεις.

▲-«Εχούσης γάρ τι της ψυχής αγαπητικόν εν εαυτή, και πεφυκυίας, ώσπερ αισθάνεσθαι και διανοείσθαι και μνημονεύειν, ούτω και φιλείν». Η ψυχή κλείνει μέσα της δύναμη Αγάπης καθώς επλάστηκε για να αισθάνεται, να σκέπτεται και να θυμάται, έτσι επλάστηκε και για ν’αγαπά. Πλούταρχος (Σόλων,7,3,1-4).(Ο Πλούταρχος ήταν Ιερέας των Δελφών).

▲-«Η Αγάπη προς τον άνθρωπο μας προστάζει να βοηθάμε τους ξένους». Επίκουρος.

▲-« Φιλοφρονήσασθαι αλλήλους» Να αγαπάτε αλλήλους (ο ένας τον άλλον). Πλάτων (Νομ. 738 D). Επίσης, Ξενοφών (Κυρ. Αναβ.4.5,34).

▲-«Ούτοι συνέχθειν, αλλά συμφιλείν έφυν». Γεννήθηκα για ν’ αγαπώ, όχι για να μισώ. Σοφοκλής (Αντιγόνη).

▲-«Φιλίαν φύλαττε» Δελφικό παράγγελμα. Να διαφυλάττεις την Αγάπη.

▲-« Να αγαπάτε όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τη φυλή η την θρησκεία στην οποία ανήκουν» Επίκτητος.

▲-«Ει δε γεύεται ανδρός ανήρ τι, φαίμέν κε γείτον έμμεναι νόω φιλήσαντ ατενέι γείτονι χάρμα πάντων επάξιον» Πίνδαρος (Νεμεονίκες, Ζ 127). Αν ο άνθρωπος κάτι από τον άνθρωπο γεύεται, να πούμε μπορούμε πως γείτονας που μ όλη του τη σκέψη αγαπά τον γείτονά του, είναι ευτυχία που αξίζει ό,τι κι αν πης.

▲-«Έστω δη το φιλείν το βούλεσθαι τινι α οίεται αγαθά, εκείνου ένεκα, αλλά μη αυτού, και το κατά δύναμιν πρακτικόν είναι τούτων». Αριστοτέλης. Ας τεθεί σα βάση ότι η Αγάπη σημαίνει το να επιθυμή κανείς για κάποιον όσα νομίζει καλά για κείνον και όχι για τον εαυτό του, και να ενεργή όσο μπορεί για να τα αποκτήσει εκείνος.

▲-«Αγάπα τον πλησίον μικρά ελαττούμενος». Να αγαπάς τον πλησίον σου λίγο περισσότερο από ότι αγαπάς τον εαυτό σου. Θαλής ο Μιλήσιος

▲-«Φιλίαν αγάπα». Να αγαπάς.(φιλία=αγάπη,φιλώ=αγαπώ) βλέπε Δελ.Π. Ξενοκράτης.