Η αγάπη στην Αρχαία Ελληνική Θρησκεία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

-« Ο ανώτερος άνθρωπος, περισσότερο από κάθε τι, αφιερώνεται στη Σοφία και την Αγάπη.
Το πρώτο είναι θνητό αγαθό ενώ το δεύτερο είναι αθάνατο » Επίκουρος (Επικ. Προσφ. 78).

-«Φιλοφρόνει πάσιν» Να αγαπάς τους πάντες (όλους τους ανθρώπους) και τα πάντα.
(φιλοφρονώ = φρονώ φίλα = σκέφτομαι με Αγάπη για κάποιον/κάτι.
Το: πάσιν, είναι δοτική πληθυντικού των: οι πάντες, τα πάντα.
Περιέχει και τις δύο λέξεις, έννοιες). Δελφικό Παράγγελμα.

-«Εχούσης γάρ τι της ψυχής αγαπητικόν εν εαυτή, και πεφυκυίας,
ώσπερ αισθάνεσθαι και διανοείσθαι και μνημονεύειν, ούτω και φιλείν».
Η ψυχή κλείνει μέσα της δύναμη Αγάπης καθώς επλάστηκε για να αισθάνεται,
να σκέπτεται και να θυμάται, έτσι επλάστηκε και για ν’αγαπά.
Πλούταρχος (Σόλων,7,3,1-4).(Ο Πλούταρχος ήταν Ιερέας των Δελφών).

-«Χρω φιλανθρώπως και δικαίως τοις εντυγχάνουσι» Πλούταρχος (Ηθ, 88c).
Να αγαπάς τους ανθρώπους και να τους συμπεριφέρεσαι με δικαιοσύνη,
όσους τυχαίνει να έχεις σχέσεις.

-«Ει δε γεύεται ανδρός ανήρ τι, φαίμέν κε γείτον έμμεναι νόω φιλήσαντ ατενέι γείτονι χάρμα πάντων επάξιον» Πίνδαρος (Νεμεονίκες, Ζ 127). Αν ο άνθρωπος κάτι από τον άνθρωπο γεύεται,
να πούμε μπορούμε πως γείτονας που μ όλη του τη σκέψη αγαπά τον γείτονά του,
είναι ευτυχία που αξίζει ό,τι κι αν πης.

-«Του φρονίμου τοίνυν εστί μόνου το φιλείν» Επίκτητος (Περι φιλίας, D.a.A.d,2,22,3,5-6).
Λοιπόν, η Αγάπη είναι χαρακτηριστικό μόνο του φρόνιμου ανθρώπου.

(Οριστική):φιλέω,φιλώ-φιλέεις,φιλείς-φιλέει,φιλεί-φιλέομεν,φιλούμεν-φιλέετε,φιλείτε-φιλέουσι,
φιλούσι(ν)-φιλέετον,φιλείτον-φιλέετον,φιλείτον

(Υποτακτική):φιλέω,φιλώ-φιλέης,φιλής-φιλέη,φιλή-φιλέωμεν,φιλώμεν-φιλέητε,φιλήτε-φιλέωσι,
φιλώσι(ν)-φιλέητον,φιλήτον-φιλέητον,φιλήτον

(Ευκτική):φιλέοιμι,φιλοίμι,φιλεοίην,φιλοίην-φιλέοις,φιλοίς,φιλεοίης,φιλοίης-φιλέοι,φιλοί,
φιλεοίη,φιλοίη-φιλέοιμεν,φιλοίμεν-φιλέοιτε,
φιλοίτε-φιλέοιεν,φιλοίεν-φιλέοιτον,φιλοίτον-φιλεοίτην,φιλοίτην

(Προστακτική):φίλεε,φίλει-φιλεέτω,φιλείτω-φιλέετε,φιλείτε-φιλεόντων,φιλούντων,φιλεέτωσαν,
φιλείτωσαν-φιλέετον,φιλείτον-φιλεέτων,φιλείτων

(Οριστική):εφίλεον,εφίλουν-εφίλεες,εφίλεις-εφίλεε,εφίλει-εφιλέομεν,εφιλούμεν-εφιλέετε,εφιλείτε-εφίλεον,
εφίλουν-εφιλέετον,εφιλείτον-εφιλέετην,εφιλείτην

(Οριστική):φιλέομαι,φιλούμαι-φιλέη,φιλέει,φιλή,φιλεί-φιλέεται,φιλείται-φιλεόμεθα,φιλούμεθα-φιλέεσθε,φιλείσθε-φιλέονται,
φιλούνται-φιλέεσθον,φιλείσθον-φιλέεσθον,φιλείσθον

(Υποτακτική):φιλέωμαι,φιλώμαι-φιλέη,φιλή-φιλέηται,φιλήται-φιλεώμεθα,φιλώμεθα-φιλέησθε,
φιλήσθε-φιλέωνται,φιλώνται-φιλέησθον,φιλήσθον-φιλέησθον,φιλήσθον

(Ευκτική):φιλεοίμην,φιλοίμην-φιλέοιο,φιλοίο-φιλέοιτο,φιλοίτο-φιλεοίμεθα,
φιλοίμεθα-φιλέοισθε,φιλοίσθε-φιλέοιντο,φιλοίντο-φιλέοισθον,φιλοίσθον-φιλεοίσθην,φιλοίσθην

(Προστακτική):φιλέου,φιλού-φιλεέσθω,φιλείσθω-φιλέεσθε,φιλείσθε-φιλεέσθων,φιλείσθων,
φιλεέσθωσαν,φιλείσθωσαν-φιλέεσθον,φιλείσθον-φιλέεσθων,φιλείσθων

(Οριστική):εφιλεόμην,εφιλούμην-εφιλέου,εφιλού-εφιλέετο,εφιλείτο-εφιλεόμεθα,
εφιλούμεθα-εφιλέεσθε,εφιλείσθε-εφιλέοντο,εφιλούντο-εφιλέεσθον,εφιλείσθον-εφιλεέσθην,εφιλείσθην