Είδη και διακρίσεις των εταιριών, χαρακτηριστικά και οι τρόποι φορολόγησης τους στην Ελληνική Οικονομία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dimitsoumas (συζήτηση | συνεισφορές)
Dimitsoumas (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 53:
Από την στιγμή που ο άνθρωπός ενηλικιώνεται συνηθίζεται να τον ακολουθεί ο φόρος. Με τον όρο φόρο εννοούμε το βάρος των σημοσίων δαπανών που αναλογεί σε κάθε πολίτη.
Συνολικά αποτελεί για το κράτος έσοδο με το οποίο καλύπτει τα έξοδα του. Είναι το μέρος του εθνικού εισοδήματος που μέσω του κράτους, φτάνει στα χέρια των δημοσίων οργανισμών για να αποτελέσει για αυτούς μέσο κάλυψης των αναγκών που απαιτούνται για την πραγματοποιήση των δραστηριοτήτων τους.
Επίσης κάθε χώρα χρησιμοποιεί τους φόρους για διάφορους λόγους, για να αυξήσει τα έσοδα γαι την χρηαμτοδότηση των κρατικών υπηρεσιών,για την ενθάρρυνση ή αποθάρρυνση ορισμένων συμπεριφορών, για την διόρθωση των ατελειών στην αγορά και για να αλλάξει η κατανομή του ειδοσήματος ή πλούτου. Αλλά ο κύριος λόγος σε θεμελιώδες επίπεδο είναι να κατανεμηθεί το κόσοτς της κυβέρνησης με κάποιο δίκαιο τρόπο.(<ref name="R.M. Bird,E.M. Jolt"> R.M. Bird and E.M. Jolt,(2005), “JournalJournal of Asian Economics”Economics, Volume 16(, Issue 6),pp. Pages 928-946). </ref>
 
==Φορολογία Ο.Ε.==
Σύμφωνα με το ισχύον φορολογικό καθεστώς, οι ομόρυθμες εταιρίες υποβάλλονται σε φόρο εισοδήματος χωρίς να γίνεται διάκριση σε διανεμόμενα και αδιανέμητα κέρδη, με συντελεστή 25%.Η φορολογική υποχρέωση των εταίρων επί των κερδών αυτών εξαντλείται με την καταβολή του φόρου. Οι εταίροι μετέπειτα δεν έχουν το δικαίωμα να συμπεριλάβουν τα κέρδη αυτά στην προσωπική τους δήλωση φόρου εισοδήματος και να ζητήσουν να φορολογηθούν με τις ισχύουσες διατάξεις περί φορολογίας εισοδήματος.