Vchorozopoulos

# Για τρία (3) έως πέντε (5) άτομα στο δακτύλιο που περιέχει άζωτο ως ετεροάτομο και ένα διπλό δεσμό χρησιμοποιείται η χαρακτηριστική συλλαβή '''-ίνη'''. Η θέση του διπλού δεσμού δηλώνεται με αριθμούς θέσης. Π.χ. [[w:αζιρίνη-1|αζιρίνη-1]], [[w:αζετίνη-1|αζετίνη-1]], [[w:αζολίνη-1|αζολίνη-1]].

# Για τρία (3) έως δέκα (10) άτομα στο δακτύλιο που δεν περιέχει άζωτο ως ετεροάτομο και κανένα διπλό δεσμό χρησιμοποιείται η χαρακτηριστική κατάληξη '''-άνιο'''. Π.χ. [[w:οξιράνιο|οξιράνιο]], [[w:οξετάνιο|οξετάνιο]], [[w:οξολάνιο|οξολάνιο]], [[w:οξινάνιο|οξινάνιο]], [[w:οξεπάνιο|οξεπάνιο]], [[w:οξοκάνιο|:οξοκάνιο]], [[w:οξονάνιο]], [[w:οξεκάνιο|οξεκάνιο]].

# Για τέσσερα (4) έως πέντε (5) άτομα στο δακτύλιο που περιέχει άζωτο ως ετεροάτομο και δύο διπλούς δεσμούς (εναλλάξ με απλούς, αναγκαστικά χρησιμοποιείται η χαρακτηριστική κατάληξη '''-η'''. Π.χ. [[w:αζέτη|αζέτη]], [[w:αζόλη|αζόλη]]

# Για τέσσερα (4) έως έξι (6) άτομα στο δακτύλιο που δεν περιέχει άζωτο ως ετεροάτομο και το μέγιστο δυνατό αριθμό διπλών δεσμών (εναλλάξ με απλούς, αναγκαστικά χρησιμοποιείται η χαρακτηριστική κατάληξη '''-ιο'''. Π.χ. [[w:οξέτιο|οξέτιο]], [[w:οξόλιο|οξόλιο]], [[w:οξίνιο|οξίνιο]]. Η ίδια χαρακτηριστική κατάληξη χρησιμοποιείται επιπλέον και για εξαμελείς δακτυλίους χωρίς διπλούς δεσμούς, αλλά με το αρχικό πρόθεμα '''περιυδρο-''', δηλώνοντας δηλαδή ότι περιέχουν το μέγιστο δυνατό αριθμό ατόμων υδρογόνου.