Είδη και διακρίσεις των εταιριών, χαρακτηριστικά και οι τρόποι φορολόγησης τους στην Ελληνική Οικονομία

Επιστροφή στην Κεντρική Σελίδα του Βιβλίου

Εισαγωγή επεξεργασία

Η ατομική εργασία αυτή αφορά το μάθημα σεμινάριο τελειοφοίτων, μέσα απ’ αυτή την εργασία θα προσπαθήσω να παρουσιάσω τα είδη των εταιρειών και πως διακρίνονται.Τα χαρακτηριστικά και τους τρόπους φορολόγησης τους στην Ελλάδα.

Μορφές και Είδη επιχειρήσεων επεξεργασία

Οι διακρίσεις των επιχειρήσεων γίνονται με διάφορα κριτήρια:

  1. Το αντικείμενο απασχόλησης όπου ανάλογα με το αντικείμενο απασχόλησης διακρίνονται σε επιχειρήσεις πρωτογενούς, δευτερογενούς, τριτογενούς παραγωγής και επιχειρήσεις μικτής δράσης.
  2. Τον φορέα όπου διακρίνονται σε ιδιωτικές, δημόσιες, δημοτικές & κοινοτικές και μικτές.
  3. Το μέγεθος και διακρίνονται σε μεγάλες, μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις.
  4. Τον σκοπό και διακρίνονται σε κερδοσκοπικές και μη κερδοσκοπικές.
  5. Την νομική μορφή όπου οι επιχειρήσεις ανάλογα με την νομική τους μορφή κατατάσσονται στις τρείς βασικές μορφές:
  • Οι ατομικές
  • Οι εταιρικές και
  • Οι συλλογικές επιχειρήσεις.

Ατομικές Επιχειρήσεις επεξεργασία

Η ατομική επιχείρηση έχει μόνο έναν ιδιοκτήτη ή ιδρυτή που είναι ο μόνος απασχολούμενος ή βοηθούμενος από κάποιον αριθμό ατόμων. Η συχνή εμφάνιση της ατομικής επιχείρησης οφείλεται στο γεγονός ότι είναι πολύ απλή μορφή επιχείρησης, για την ίδρυση της δεν απαιτείται από τον νόμο κάποιο ελάχιστο πόσο κεφαλαίου ώστε να αρχίσει κάποιος την δραστηριότητα του και δεν απαιτούνται ιδιαίτερες διατυπώσεις. Τα πλεονεκτήματα της ατομικής επιχείρησης είναι: η προσαρμοστικότητα του παρουσιάζει στις μεταβολές του περιβάλλοντος, η γρήγορη λήψη αποφάσεων,η προσωπική επαφή του ιδιοκτήτη με τους πελάτες του κ.ά. Αντίθετα, τα μειονεκτήματα της είναι: ότι δεν υπάρχει εξειδίκευση, αφού συνήθως όλες οι δραστηριότητες εκτελούνται από τον ιδιοκτήτη επιχειρηματία, τα κεφάλαια συνήθως είναι μικρά, ο χρόνος της επιχειρηματικής δραστηριότητας εξαρτάται από την ικανότητα και τη διάρκεια ζωής του ιδιοκτήτη κ.ά. Επίσης μέσα απ’ αυτή την εργασία αναλύεται η επίπτωση της φορολογίας των επιχειρήσεων σχετικά με την κεφαλαιακή διάρθρωση των μικρών ιδιωτικών επιχειρήσεων που χρησιμοποιούν τον οριακό φορολογικό συντελεστή ως πιο κατάλληλο μέτρο για τους φόρους.[1]

Εταιρικές Επιχειρήσεις επεξεργασία

Οι εταιρικές επιχειρήσεις προέρχονται από την συνεργασία δύο ή περισσοτέρων ατόμων, που συνδέονται μεταξύ τους με εταιρικό δεσμό στην ανάγκη εξεύρεσης κεφαλαίων για την επιχείρηση, είτε στην ανάγκη ενίσχυσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας, είτε και για τους δύο αυτούς λόγους. Οι εταιρικές επιχειρήσεις διακρίνονται: σε εταιρείες προσωπικές και σε εταιρείες κεφαλαιουχικές.

Προσωπικές Εταιρείες επεξεργασία

Στις προσωπικές εταιρείες η προσωπικότητα των εταίρων έχει πρωταρχικό ρόλο. Η φήμη της. Η φερεγγυότητα της, καθώς και η συνέχιση της δραστηριότητας της εταιρείας εξαρτώνται από την προσωπικότητα τών εταίρων που την απαρτίζουν. Σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία της χώρας μας οι προσωπικές εταιρείες διακρίνονται σε: ομόρρυθμες, ετερόρρυθμες, εταρείες συμπλοιοκτησίας και σε συμμετοχικές ή αφανείς εταιρείες.

  • Ομόρρυθμη Εταιρεία

Σύμφωνα με τον Εμπορικό Νόμο ονομάζουμε Ομόρρυθμη την εταιρεία που ιδρύεται από δύο ή περισσότερα άτομα, τα οποία συνδέονται με συγγενικό δεσμό ή με στενή γνωριμία με σκοπό την διενέργεια εμπορικών πράξεων κάτω από την εμπορική επωνυμία και τη την πραγματοποίηση κέρδους. Οι εταίροι ευθύνονται προσωπικά και απεριόριστα με όλη την ατομική περιουσία τους για όλες τις υποχρεώσεις της εταιρείας. Η Ομόρρυθμη εταιρεία αποτελεί νομικό πρόσωπο, η σύσταση της οποίας αποδεικνύεται από ένα έγγραφο πού ονομάζεται καταστατικό και απαιτείται η δημοσίευση του στο πρωτοδικείο της έδρας της. Η ζώη της είναι συνδεδεμένη με την ζωή των εταίρων και είναι αδύνατη η προσχώρηση νέου εταίρου χώρις την έγκριση και των υπολοίπων μελών. Στο καταστατικό αναφέρονται οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των εταίρων, οι λόγοι λύσεως και ο τρόπος περάτωσης των εργασιών της ομόρρυθμης εταιρείας.

  • Ετερόρρυθμη Εταιρεία

Ετερόρρυθμη Εταιρεία είναι εκείνη της οποίας ένας ή περισσότεροι εταίροι ευθύνονται αλλυλέγγυα και απεριόριστα και ένας ή περισσότεροι που ευθύνονται μέχρι του ποσού της εισφοράς του. Άρα υπάρχουν δύο κατηγορίες εταίρων αυτοί ευθύνονται αλλυλέγγυα και απεριόριστα και ονομάζονται Ομόρρυθμοι εταίροι και αυτοί που ευθύνονται περιορισμένα και ονομάζονται ετερόρρυθμοι εταίροι. Έτσι η βασική διαφορά από την ομόρρυθμη εταιρεία είναι ότι ένας από τους εταίρους ευθύνεται με όλη του την περιουσία, ως ομόρρυθμος εταίρος και ένας τουλάχιστον εταίρος είναι ετερόρρυθμος, δηλαδή ευθύνεται περιορισμένα και μέχρι του ποσού της εισφοράς του. Έτσι η ετερόρρυθμη εταιρεία περιλαμβάνει προσωπικά και κεφαλαιουχικά στοιχεία.Οι ετερόρρυθμοι εταίροι δεν θεωρούνται έμποροι, αλλά απλοί χρηματοδότες της εταιρείας και δεν συμμετέχουν στην λήψη αποφάσεων.Όσον αφορά την σύσταση της απαιτείται καταστατικό και η δημοσιευσή του άρα η διαδικασία είναι ίδια με εκείνη της ομόρρυθμης εταιρείας. Τέλος υπάρχουν σημαντικές διαφορές στον μοντέλο φορολογικού ανταγωνισμού ανάμεσα σε ομμόρυθμες και ετερόρυθμες εταιρείες, ο ρυθμός με τον οποίο θα φορολογηθεί εξαρτάται από την ανομοιογένεια και τον βαθμό της ξένης ιδιοκτησίας.Ακόμα η κυβέρνηση θέλει να εισπράττει τους φόρους από τις επιχειρήσεις από τα κέρδη που έχουν αλλά επειδή μερικές φορές είναι υψηλοί για κάποιες αναγκάζονται να αλλάζουν σύσταση για να μπορούν να γλιτώνουν από τις υψηλές φορολογίες.[2]

  • Συμμετοχική ή αφανής εταιρεία

Η εταιρεία που διαφέρει από τους λοιπούς εταιρικούς τύπους είναι η συμμετοχική ή αφανής εταιρεία επειδή ένας από τους εταίρους που καλείται εμφανής ή διαχειριστής, αναπτύσσει τη δραστηριότητα της εταιρείας, ενώ οι υπόλοιποι εταίροι ονομάζονται αφανείς. Από τα βασικότερα πλεονεκτηματά της είναι η γρήγορη εκμετάλλευση ευκαιριών και η γρήγορη και χωρίς ιδιαίτερες διατυπώσεις σύσταση και διάλυση της.

Εταιρείες Κεφαλαίου (Κεφαλαιουχικές) επεξεργασία

Στις εταιρείες κεφαλαίου κυριαρχεί το εταιρικό κεφάλαιο και όχι το προσωπικό στοιχείο.Στις εταιρείες κεφαλαίου ανήκουν: Η Ανώνυμη Εταιρεία (Α.Ε) και Η Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης (Ε.Π.Ε.)

  • Ανώνυμη Εταιρεία (Α.Ε.)

Ο θεσμός της ανώνυμης εταιρείας θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, για τον λόγο ότι η συγκέντρωση μεγάλων κεφαλαίων μπορεί να προέλθει από οποιαδήποτε πηγή, κατηγορία αποταμειυτών ή χώρα,ενώ, τη διοίκηση της ανώνυμης εταιρείας αναλαμβάνουν ικανά στελέχη. Για την ίδρυση της, σύμφωνα με το άρθρο 8 ν.2190/1920 όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 4 ν.δ. 4237/1962 και στη συνέχεια με το άρθρο 38 ν. 2065/92, απαιτείται καταστατικό που παίρνει την μορφή συμβολαιογραφικού εγγράφου, το οποίο εγκρίνεται από το Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας ή τη Διεύθυνση Εμπορίου και Βιομηχανίας της Νομαρχίας στην οποία ανήκει η υπό ίδρυση ανώνυμη εταιρεία.Το καταστατικό αυτό για να έχει η ισχύ πρέπει να δημοσιευθεί μαζί με την περίληψη του στο Δελτίο Α.Ε. και Ε.Π.Ε. της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως. Το κεφάλαιο της ανώνυμης εταιρείας διαιρείται σε ίσα μερίδια τα οποία ονομάζονται μετοχές.Μετοχή ονομάζεται επίσης και το αξιόγραφο το οποίο ενσωματώνει και εκφράζει καθένα από τα μέρη αυτά του κεφαλαίου, καθώς επίσης και η ιδιότητα του να είναι μέτοχος (μέλος της Α.Ε.). Κάθε μέτοχος ευθύνεται μέχρι του ποσού της μετοχής του και μπορεί ελεύθερα να μεταβιβάσει τις μετοχές του σε άλλο πρόσωπο, χωρίς να επηρεάζεται η εταιρεία. Το κατώτερο όριο του μετοχικού κεφαλαίου της ανώνυμης εταιρείας ορίζεται στο ποσό των 60,000 ευρώ, ολοσχερώς καταβεβλημένο κατά τη σύσταση της εταιρείας (αρ. 8 ν. 2190/20, όπως αυτό αντικαταστάθηκε από το αρ.38 παρ.1 ν.2065/1992) όταν γίνεται η σύσταση με ιδιωτική ή άμεση ή ενιαία κάλυψη. Όσες Α.Ε. κατά την 1-1-2002 είχαν μετοχικό κεφάλαιο μικρότερο των 60,000 ευρώ υποχρεώθηκαν να αναπροσαρμόσουν αυτό μέχρι 31-12-2003 διαφορετικά ανακαλείται η αδειά τους. Το παραπάνω ποσό είναι μεγαλύτερο αν πρόκειται για Α.Ε. που το αντικείμενο της είναι οι ασφάλειες. Τα πλεονεκτήματα της Α.Ε. είναι η περιορισμένη ευθύνη των μετόχων για τα χρέη της εταιρείας μέχρι του ποσού της εισφοράς τους, η εύκολη μεταβίβαση των μετοχών, η μεγάλη πιστοληπτική της ικανότητα, η δυνατότητα στελέχωσης της εταιρείας με ικανά στελέχηκ.ά. Τα βασικότερα μειονεκτήματα της Α.Ε. θεωρούνται η αυξημένη δυσκολία για την ίδρυση της λόγω των πολλών διατυπώσεων, η συγκέντρωση των κεφαλαίων που απαιτούνται για την ίδρυση της, η δυσκολία προσαρμογής της στις αλλαγές του περιβάλλοντος, επειδή οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται γρήγορα κ.ά.

  • Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης (Ε.Π.Ε.)

Η Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης ανήκει στις μικτές εταιρείες. Η Ε.Π.Ε. έχει γνωρίσει μεγάλη επιτυχία στη χώρα μας, γιατί συνδιάζει τα πλεονεκτήματα της ομόρρυθμης εταιρείας και εκείνα της ανώνυμης εταιρείας. Η εταιρεία περιορισμένης ευθύνης χρησιμοποιείται για δραστηριότητες μικρότερης κλίμακας από αυτές των Α.Ε. Για την ίδρυση της Ε.Π.Ε. απαιτείται κατάθεση του καταστατικού στο Πρωτοδικείο της έδρας της εταιρείας και δημοσίευση περίληψης του στο Δελτίο Α.Ε. και Ε.Π.Ε. της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως. Το κεφάλαιο της διαιρείται σε μερίδια, που αποκτούν διάφορα άτομα, τα οποία ευθύνονται αποκλειστικά και μόνο για τα μερίδια που κατέχει το καθένα. Το ελάχιστο ύψος του εταιρικού κεφαλαίου είναι 18.000 ευρώ, ολοσχερώς καταβεβλημένο κατά την καταρτισή της εταιρικής σύμβασης και το μισό τουλάχιστον πρέπει να είναι καταβεβλημένο σε μετρητά( αρ.4 ν.3190/55, όπως τροποποιήθηκε με το ν.2842/2000). Όσες εταιρείες δεν είχαν τόσο ύψος κεφαλαίου υποχρεούνται να το αυξήσουν μέχρι 31-12-2003. Η εταιρεία περιορισμένης ευθύνης διοικείται από την Συνέλευση των Εταίρων και το διαχειριστή ή τους διαχειριστές. Τέλος ως πλεονέκτημα της Ε.Π.Ε. μπορούν να θεωρηθούν η περιορισμένη ευθύνη των εταίρων σε αντίθεση με τις Προσωπικές εταιρείες και η ευελιξία στις αποφάσειςλόγω της ιδιομορφίας της διοίκησης, αντιθέτως ως μειονέκτημα σε σχέση με τις Α.Ε μπορεί να θεωρηθεί η έλλειψη εμπιστοσύνης των συναλλασόμενων για την εκτέλεση μεγάλων έργων.

  • Συμπλοιοκτησία

Η συμπλοιοκτησία είναι ένας ιδιόρρυθμος τύπος εταιρείας, που ιδρύεται με σκοπό την συνεκμετάλλευση ενός κοινού πλοίου. Οι δαπάνες και οι ευθύνες των συμπλοιοκτητών είναι ανάλογες με το ποσοστό συγκυριότητας επί του πλοίου.

Συλλογικές Επιχειρήσεις επεξεργασία

Στις συλλογικές επιχειρήσεις συγκαταλέγονται οι συνεταιρισμοί, οι σύλλογοι, τα σωματεία, τα ιδρύματα κ.ά. Ο απώτερος σκοπός των συλλογικών αυτών επιχειρήσεων δεν ειναι η εξασφάλιση κερδών, αλλά η εξυπηρέτηση των σκοπών των μελών που την απαρτίζουν. Συνεταιρμός είναι η βασικότερη μορφή συλλογικής επιχείρησης. Ο συνεταιριμός είναι εταιρεία στην οποία τόσο ο αριθμός των συνεταίρων όσο και τα συνεταιριστικά μερίδια μπορεί να μεταβάλλονται χωρίς να διαλύεται ο συνεταιρμός.Σκοπός του συνεταιρισμού είναι η προαγωγή των συμφερόντων καθενός από τα μέλη του. Και αυτό επιτυγχάνεται με τη συνεργασία όλων των μελών του. Για τη σύσταση του συνεταιρισμού απαιτούνται: καταστατικό που να φέρει την υπογραφή τουλάχιστον επτά μελών, εγκριση του καταστατικού από το αρμόδιο υπουργείο και καταχώριση του στο Μητρώο Συνεταιρισμών. Οι συνηθέστεροι συνεταιρισμοί είναι: οι προμηθευτικοί, καταναλωτικοί, οικοδομικοί κ.ά. Από τους παραπάνω συνεταιρισμούς εξαιρούνται οι αγροτικοί συνεταιρισμοί οι οποίοι από το υπάρχον νομικό πλαίσιο, θεωρούνται κερδοσκοπικές εταιρείες, εμπορικές ή παροχής υπηρεσιών η και τα δύο μαζί.

Εισαγωγή στη φορολογία εισοδήματος επεξεργασία

Από την στιγμή που ο άνθρωπός ενηλικιώνεται συνηθίζεται να τον ακολουθεί ο φόρος. Με τον όρο φόρο εννοούμε το βάρος των δημοσίων δαπανών που αναλογεί σε κάθε πολίτη. Συνολικά αποτελεί για το κράτος έσοδο με το οποίο καλύπτει τα έξοδα του. Είναι το μέρος του εθνικού εισοδήματος που μέσω του κράτους, φτάνει στα χέρια των δημοσίων οργανισμών για να αποτελέσει για αυτούς μέσο κάλυψης των αναγκών που απαιτούνται για την πραγματοποιήση των δραστηριοτήτων τους. Επίσης κάθε χώρα χρησιμοποιεί τους φόρους για διάφορους λόγους, για να αυξήσει τα έσοδα για την χρηματοδότηση των κρατικών υπηρεσιών,για την ενθάρρυνση ή αποθάρρυνση ορισμένων συμπεριφορών, για την διόρθωση των ατελειών στην αγορά και για να αλλάξει η κατανομή του εισοδήματος ή πλούτου. Αλλά ο κύριος λόγος σε θεμελιώδες επίπεδο είναι να κατανεμηθεί το κόστος της κυβέρνησης με κάποιο δίκαιο τρόπο.[3]

Φορολογία Ο.Ε. επεξεργασία

Σύμφωνα με το ισχύον φορολογικό καθεστώς, οι ομόρρυθμες εταιρίες υποβάλλονται σε φόρο εισοδήματος χωρίς να γίνεται διάκριση σε διανεμόμενα και αδιανέμητα κέρδη, με συντελεστή 25%.Η φορολογική υποχρέωση των εταίρων επί των κερδών αυτών εξαντλείται με την καταβολή του φόρου. Οι εταίροι μετέπειτα δεν έχουν το δικαίωμα να συμπεριλάβουν τα κέρδη αυτά στην προσωπική τους δήλωση φόρου εισοδήματος και να ζητήσουν να φορολογηθούν με τις ισχύουσες διατάξεις περί φορολογίας εισοδήματος.

  • Υπολογισμός Φορολογητέων Κερδών: Σε φόρο εισοδήματος υποβάλλεται το σύνολο των κερδών της ομόρρυθμης εταιρείας,ανεξάρτητα από την πηγή προέλευσης του, εκτός από τα παρακάτω ποσά:
  1. Τα κέρδη τα οποία απαλλάσσονται του φόρου ή φορολογούνται αυτοτελώς
  2. Τα κέρδη τα οποία προέρχονται από μερίσματα ανώνυμων εταιριών ή συνεταιρισμών ή αμοιβαίων κεφαλαίων ή από μερίδια εταιρείας περιορισμένης ευθύνης ή από συμμετοχή σε ομόρρυθμη εταιρεία και ετερόρρυθμη εταιρεία.
  3. Την επιχειρηματική αμοιβή η οποία αφαιρείται από τα κέρδη που απομένουν μετά τις μειώσεις των προηγούμενων περιπτώσεων.
  • Συμπληρωματικός Φόρος 3%
  • Έκπτωση παρακρατημένων και προκαταβλημένων φόρων
  1. Ο φόρος που παρακρατήθηκε ή προκαταβλήθηκε
  2. Ο φόρος που αποδεδειγμένα καταβλήθηκε στην αλλοδαπή για το εισόδημα που προέκυψε σε αυτή και υπόκειται σε φόρο.
  3. Προκαταβολή φόρου εισοδήματος
  • Απόδοση φόρου
  • Χαρτόσημο και εισφορά υπέρ Ο.Γ.Α. επί των κερδών
  • Επιχειρηματική αμοιβή

Φορολογία Ε.Ε. επεξεργασία

Φορολογικοί συντελεστές και υπολογισμός του φόρου: Τα καθαρά κέρδη των ετερόρρυθμων εταιρειών φορολογούνται με συντελεστή 22% για τη χρήση 2006 ενώ για τις διαχειριστικές χρήσεις από 01.01.07 και μετά φορολογούνται με συντελεστή 20%. Για να βρεθούν τα κέρδη που φορολογούνται θα πρέπει να αφαιρεθούν από τα κέρδη της χρήσης τα εξής ποσά:

  1. Τα κέρδη τα οποία απαλλάσσονται από το φόρο ή φορολογούνται αυτοτελώς.
  2. Τα κέρδη τα οποία προέρχονται από μερίσματα ημεδαπών ανώνυμων εταιρειών ή συνεταιρισμών ή κερδών αμοιβαίων κεφαλαίων ή κερδών από μερίδια εταιρείας περιορισμένης ευθύνης ή από συμμετοχή σε ομόρρυθμες ή ετερόρρυθμες εταιρείες κ.λ.π.

Έννοια επιχειρηματικής αμοιβής και υπολογισμός αυτής: Οι ομόρρυθμοι εταίροι και οι κοινωνοί φυσικά πρόσωπα λαμβάνουν ως αντάλλαγμα της προσωπικής τους εργασίας ένα πλασματικό ποσό που ονομάζεται επιχειρηματική αμοιβή. Πρόκειται δηλαδή για υποτιθέμενο εισόδημα πού αποκτούν οι τρείς ομόρρυθμοι εταίροι ή οι τρεις κοινοί με τα μεγαλύτερα ποσοστά συμμετοχής στην ομόρρυθμη ή ετερόρρυθμη εταιρεία. Είναι υποχρεωτική η αφαίρεση της επιχειρηματικής αμοιβής από τα συνολικά κέρδη της Ε.Ε. ανεξάρτητα αν κάποιος από τους δικαιούχους εταίρους αυτής δεν επιθυμεί να λάβει επιχειρηματική αμοιβή. Σε περίπτωση συμμετοχής του υπόχρεου φυσικού προσώπου, ως ομόρρυθμου εταίρου σε περισσότερες εταιρείες, αυτός δικαιούται επιχειρηματική αμοιβή, μόνο απο εκείνη την εταιρεία, που αυτός από την συμμετοχή του αποκτά τα μεγαλύτερα καθαρά κέρδη. Η επιχειρηματική αμοιβή προσδιορίζεται με την εφαρμογή του ποσοστού συμμετοχής του κάθε δικαιούχου εταίρου στο 50% των κερδών της εταιρείας που δηλώθηκαν με την αρχική δήλωση, είτε αυτή είναι εμπρόθεσμη είτε είναι εκπρόθεσμη. Άρα η επιχειρηματική αμοιβή υπολογίζεται και επί των δηλούμενων με την αρχική δήλωση λογιστικών διαφορών. Βέβαια τονίζεται ότι η επιχειρηματική αμοιβή δεν θα υπολογίζεται στα επιπλεον κέρδη που τυχόν προκύψουν από μελλοντικό φορολογικό έλεγχο, αλλά στο συνολό τους τα κέρδη αυτά φορολογούνται με συντελεστή 22% ή 20%, ανάλογα. Επίσης μέσα απ’ αυτό το επιστημονικό άρθρο παρουσιάζεται το μοντέλο του φορολογικού αναταγωνισμού στις ετερογενείς επιχειρήσεις.Μέσα από την εξέταση των εμπειρικών στοιχείων των ετερογενών επιχειρήσεων φαίνεται ότι υπάρχει και ετερογενείς οριακή παραγωγικότητα και ετερογενείς κέρδη.Ακόμα όταν υπάρχει αύξηση του φορολογικού ανταγωνισμού μειώνεται το ποσοστό της φορολογικής ισορροπίας στην χώρα και οδηγεί και σε υψηλότερες εκρροές της φορολογικής βάσης κι έτσι μειώνεται η ισορροπία των εσόδων του φόρου. [4]

Φορολογία Ε.Π.Ε. επεξεργασία

Αντικείμενο φόρου για τις Εταιρίες Περιορισμένης Ευθύνης σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 99 του Ν.2238/1994 είναι το συνολικό καθαρό εισόδημα ή κέρδος που προέρχεται από δραστηριότητα της στην ημιδαπή ή αλλοδαπή και τα κέρδη που διανέμουν λαμβάνονται από το υπόλοιπο των κερδών που απομένει μετά την αφαίρεση του αναλογούντος φόρου εισοδήματος. Ο συντελεστής φορολογίας των κερδών της Εταιρίας Περιορισμένης Ευθύνης είναι 35% και το άρθρο 109 παράγραφος 2 του Ν.2238/1994 προβλέπει ότι ο πιο πάνω συντελεστής φορολογίας εφαρμόζεται στα καθαρά κέρδη που απομένουν μετά την αφαίρεση από τα συνολικά καθαρά κέρδη επιχειρηματικής αμοιβής για φυσικά πρόσωπα, διαχειριστές εταίρους και μέχρι τρείς, οι οποίοι συμμετέχουν στην εταιρεία με τα μεγαλύτερα ποσοστά συμμετοχής. Άρα τα κέρδη των Εταιριών Περιορισμένης Ευθύνης φορολογούνται στο όνομα του νομικού προσώπου στο συνολό τους εάν δεν υπάρχει διαχειριστής εταίρος και σε περίπτωση ύπαρξης των διαχειριστών εταίρων στο υπόλοιπο των κερδών που απομένει μετά την αφαίρεση της επιχειρηματικής αμοιβής των δικαιούμενων. Το ποσό της επιχειρηματικής αμοιβής φορολογείται επ’ ονόματη των δικαιούχων διαχειριστών εταίρων.Με την επιβολή του φόρου αυτού στο όνομα του νομικού προσώπου της Εταιρίας Περιορισμένης Ευθύνης εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση επί των κερδών αυτών των εταίρων που συμμετέχουν στις εταιρίες αυτές.Με το άρθρο του Ν. 3091/2002 καταργείται η αφαίρεση της επιχειρηματικής αμοιβής των διαχειριστών εταίρων της Εταιρίας Περιορισμένης Ευθύνης με συνέπεια το σύνολο των κερδών της ΕΠΕ να φορολογείται με συντελεστή 35%. Οι νέες αυτές διατάξεις έχουν εφαρμογή για τις διαχειριστικές χρήσεις της ΕΠΕ που αρχίζουν από 1/1/2003 και μετά.

Φορολογία Α.Ε. επεξεργασία

Με το Ν.2065/1992 υπήρξε μεταβολή στον τρόπο με τον οποίο φορολογούνται οι Ανώνυμες Εταιρίες. Με το νέο καθεστώς ολόκληρο το φορολογητέο εισόδημα της Ανώνυμης Εταιρίας φορολογείται στο όνομα του νομικού προσώπου, οι δε μετόχοι, μέλη του Δ.Σ. , διευθυντές και το προσωπικό λαμβάνουν τα μερίσματα, τα ποσοστά και τις αμοιβές από το υπόλοιπο των κερδών που απομένει μετά την αφαίρεση του αναλογούντος φόρου εισοδήματος.Με την καταβολή του φόρου επ’ ονόματι του νομικού προσώπου υπάρχει πλήρης εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης της εταιρίας ,των μετόχων, των μελών του Δ.Σ. και λοιπών δικαιούχων. Στα διανεμόμενα κέρδη με τη μορφή μερισμάτων, αμοιβών και ποσοστών των μελών του Δ.Σ. , αμοιβών στους εργαζόμενους δεν προβλέπεται από το νόμο παρακράτηση φόρου, άρα οι δικαιούχοι λαμβάνουν τα εισοδήματα καθαρά κι επίσης δεν προβλέπεται περαιτέρω φορολογία των εισοδημάτων αυτών. Στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος, οι δικαιούχοι δεν μπορούν σε καμία πείπτωση να συμπεριλάβουν αυτά τα εισοδήματα, ανεξάρτητα από το ύψος μεγάλο ή μικρό και ούτε να τα συναθροίσουν με τα άλλα εισοδήματα τους και να φορολογηθούν με τις γενικές διατάξεις φορολογίας εισοδήματος του Ν.2238/1994 συμψηφίζοντας το ποσό του φόρου που έχει καταβληθεί στο όνομα του νομικού προσώπου της Ανώνυμης Εταιρίας. Τρόπος φορολογίας των κερδών της Α.Ε.: Από τον ισολογισμό της Ανώνυμης Εταιρίας προκύπτουν τα συνολικά πραγματικά καθαρά κέρδη. Από τα συνολικά αυτά κέρδη αφαιρείται η τυχόν ζημία του προηγούμενου έτους ή των προηγούμενων πέντε ετών κατά περίπτωση. Επίσης από την συμμετοχή σε άλλες εταιρίες αφαιρούνται τα μερίσματα ή τα κέρδη, διότι τα εισοδήματα αυτά φορολογούνται στις εταιρίες που πραγματοποιήθηκαν. Στη συνέχεια στα ίδια αυτά τα συνολικά κέρδη προστίθενται και τα έξοδα που δεν αναγνωρίζονται ως φορολογικά προς έκπτωση και αφαιρούνται τα τυχόν αφορολόγητα αποθεματικά διαφόρων αναπτυξιακών νόμων και το υπόλοιπο που απομένει φορολογείται με συντελεστή 35%.Στη συνέχεια τα κέρδη που απομένουν μετά την αφαίρεση του φόρου κατά ένα μέρος διανέμονται και κατά ένα άλλο μέρος παραμένουν στην εταιρία ως αποθεματικά ή ως υπόλοιπο κερδών είς νέο. Τα κέρδη που διανέμονται ονομάζονται και εισοδήματα από μικτές αξίες. Για τα κέρδη αυτά, όταν καταβάλλονται δεν γίνεται καμία παρακράτηση φόρου. Όταν διανέμονται αφορολόγητα αποθεματικά διαφόρων αναπτυξιακών νόμων τότε αυτά φορολογούνται κατά το χρόνο της διανομής με συντελεστή 35% μετα την αναγωγή φυσικά σε μικρό ποσό με την προσθήκη του φόρου που αναλογεί. Όταν κεφαλοποιούνται τέτοια αποθεματικά επιβάλλεται φόρος 5% για τις Ανώνυμες Εταιρίες με εισαγμένες μετοχές και 1% για τις υπόλοιπες Ανώνυμες Εταιρίες. Σε περίπτωση που η Ανώνυμη Εταιρία έχει εισοδήματα και από ακίνητα, τότε επιβάλλεται συμπληρωματικός φόρος 3% στο συνολικό ακαθάριστο εισόδημα από τα ακίνητα. Δηλαδή όλο το εισόδημα από εκμίσθωση ή ιδιοχρησιμοποίηση οικοδομών και από εκμίσθωση γαίων που δεν απαλλάσονται του φόρου, αθροιστικά λαμβανώμενο, υπόκειται και σε συμπληρωματικό φόρο 30%. Το ποσό του συμπληρωματικού φόρου δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο από τον κύριο φόρο, που αναλογεί στο συνολικό φορολογητέο εισόδημα της Ανώνυμης Εταιρίας. Αν η Ανώνυμε Εταιρία απαλλάσεται από τον κύριο φόρο, τότε απαλλάσεται και από τον συμπληρωματικό φόρο. Και τέλος ποσά που αφαιρούνται από τον κύριο φόρο:

  1. Ο φόρος που τυχόν παρακρατήθηκε
  2. Ο προκαταβλητέος φόρος, δηλαδή ο φόρος που είχε προκαταβληθεί μέσα στον προηγούμενο χρόνο και αφορούσε τα εισοδήματα της χρήσης για την οποία γίνεται λόγος.
  3. Ο φόρος που αναλογεί στο μέρος των κερδών που έχουν φορολογηθεί κατά ειδικό τρόπο με εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης όταν αυτά διανέμονται και με τα οποία έχουν προσαυξηθεί τα υποκείμενα σε φορολογία κέρδη της Ανώνυμης Εταιρίας.

Το τελικό ποσό που απομένει, μετά τις προσθέσεις και τις αφαιρέσεις από τον κύριο φόρο, είναι το ποσό του φόρου που οφείλει να καταβάλλει η Ανώνυμη Εταιρία στην Εφορία για τα κέρδη της χρήσης. Επίσης τα τέσσερα είδη εταιριών που παρουσιάσαμε για τον τρόπο φορολόγησηςπου μπορεί να είναι και πολυεθνικές εταιρίες γίνεται και μια αναφορά στον τρόπο με τον οποίο θα μπορούν να φορολογούνται βάσει των πωλήσεων που θα έχουν και προσπαθεί να παρουσιάσει ένα μοντέλο για να γίνεται αυτό.Μέσα από το παράδειγμα που μας παρουσιάζει κάποιες διαφορές που μπορεί να υπάρξουν ανάλογα τα προιόντα που παράγονται για ποιές χώρες προορίζονται γιατί εξαρτάται το ποσοστό των κερδών που αφορά την ίδια την χώρα ή αν προορίζονται για άλλες χώρες ή αν πηγαίνουν σε κάποιες θυγατρικές εταιρείες που μπορεί να έχει η εταιρεία που παράγει τα προιόντα αλλάζει ο τρόπος φορολόγησης και να κερδίζουν έσοδα στην χώρες στις οποίες προσαρμόζεται το εισόδημα που έχει χαμηλότερη φορολογία.Αυτό το μοντέλο το έχουν αποδεχθεί και χώρες της Ευρωπαικής Ένωσης.[5] Και τέλος γίνεται ανάλυση στο πρόβλημα της φορολογικής συμμόρφωσης για επιχειρήσεις ή εταιρείες σε αντίθεση με τους ιδιώτες και μας παρουσιάζει τους δύο κύριους τομείς:

  1. Από την εσωτερική οργάνωση των επιχειρήσεων που μπορεί να επηρεάσει την εξωτερική δράση συμπεριλαμβάνοντας και την φορολογική δήλωση
  2. Τις εξωτερικές δραστηριότητες της επιχείρησης

Αν και εστιάζει στον δεύτερο τομέα για τις εξωτερικές δραστηριότητες που κάνουν οι επιχειρήσεις και οι εταιρείες καθώς αποκρύπτουν δραστηριότητες αλλά οι φορολογική αρχή μπορεί να χρησιμοποιήσει πληροφορίες και να βρει γνωστοποιηθούν οι επιχειρήσεις και οι εταιρείες που διαπράττουν απόκρυψη δραστηριοτήτων. [6]

Παραπομπές επεξεργασία

  1. Jan Bartholdy and Cesário Mateus,( 2011), Debt and taxes for private firms , International Review of Financial Analysis, , Pages 177-189
  2. John Burbidge, Katherine Cuff and John Leach, (2006) ,Tax competition with heterogeneous firms, Journal of Public Economics,Pages 533-549
  3. R.M. Bird and E.M. Jolt,(2005),Journal of Asian Economics, Volume 16, Issue 6, Pages 928-946
  4. Sebastian Krautheim and Tim Schmidt-Eisenlohr,(2011), Heterogeneous firms, ‘profit shifting’ FDI and international tax competition, Journal of Public Economics, Pages 122-133
  5. Kimberly A. Clausing and Yaron Lahav,(2011), Corporate tax payments under formulary apportionment: Evidence from the financial reports of 50 major U.S. multinational firms , Journal of International Accounting, Auditing and Taxation, Pages 97-105
  6. Ralph Bayer and Frank Cowell,(2009), Tax compliance and firms' strategic interdependence, Journal of Public Economics, Pages 1131-1143

Βιβλιογραφία επεξεργασία

  • Κ.Τζωρτζάκης και Α.Μ.Τζωρτζάκη, "Οργάνωση και Διοίκηση", 4η Έκδοση, Εκδόσεις Rosili, 2007